Kristallen, aanbid en aanbeden… onzichtbaar worden zij gevormd tot iets, geladen met de juiste waarden en signalen. De processor die de codetaal van de kosmos en de natuur kan ontrafelen en voorzien. Onzichtbaar wordt zij ook weer opgenomen, tot op het atoom, tot bijna niets. Het is de eeuwige kringloop. Zelfs het hardste gesteente vindbaar op aarde, diamant, robijn of saffier… ooit werd het gevormd en ooit zal het ook weer terugkeren tot stof om zo de kosmische communicatie, de schakel te kunnen dienen. Eeuwig is alles weet je nog, stilstand is achteruitgang en nooit zal de kosmos dat toestaan. De kristallen, de trilling, de frequentie, de boodschap en het signaal. Het is de schakel tussen hier en nu, hier en daar, het verleden en het heden en zelfs de verre toekomst die nog voor ons ligt. Een mensenleven is te kort om de reis van de kringloop der kristallen te kunnen aanschouwen… Alleen een klein gedeelte, een tipje van de sluier. Stalagmieten en stalactieten, de vorming van kristallen. Dwars door een rots, dwars door een steen, diep onder de grond worden de kalkkristallen gevormd om vervolgens, drup, drup, drup, terug te vloeien in de zee. Het blijkt een processor, die de zee voedt. De machtige zee, die geeft en neemt, maar door dit proces -dat zichtbaar is voor het menselijk oog- kunnen triljarden schelpjes opnieuw worden gevormd. Koude nachten, het water bevriest, als plots ijskristallen verschijnen zomaar uit het niets. Tijdelijk zichtbaar als de meest prachtige creaties. De kleuren uit het licht die eerst nog onzichtbaar waren en nu tijdelijk kunnen schitteren met de juiste boodschap door trilling en frequentie, zenden en ontvangen over en weer. De zon komt op en de ijskristallen verdwijnen… tijdelijk vervlogen is weer de magie, de magie van de kringloop. Kristallen in de zee het zout dat drager is voor allerlei processen in ons lijf. De kristallen in de aarde, opneembaar als bijvoorbeeld magnesium of kalium voor allerlei cruciale processen en verbindingen.

De kristal voedt, zelfs zonder voeding voedt het de juiste waarden.

De hebzuchtige mens die verlangt naar weelde, weldaad, overdaad en uiterlijk vertoon. De inhalige mens met hang naar geld, macht en eigendom en denkt dat kristallen alleen voor sieraden belangrijk zijn. Feitelijk is de communicatie van de kristallen ons onbekend in de voedingswaarde gebaseerd op signalen waarmee het in staat is om aan te kunnen sturen. Het weegt het stof via licht, lucht, bodem, voeding, water en temperatuur. Het stof dat reist via de lichtstralen, dat reflecteert via de kristallen heen en weer. De kristallen in de stenen van de helingsplaten waarvan men zegt dat het reuzengraven waren op Sardinië, je las het in Geheimen tussen het Gras. Helingsplaten helen middels zenden en ontvangen, geruisloos en zonder woorden, uiteraard onzichtbaar, alleen de kosmos kan dat. Het bepaalt wie, wat, waar en hoe, ziekte ja of nee, leven of dood, of toch gezond en sterk. Dat simpele fotootje dat jij verzond via de kristallen in jouw mobiele telefoon… kinderspel voor de kringloop door de kosmos geleid.

Diamond are forever? Nope!

Denk er nog eens goed over na, adem in adem uit, kijk naar de lucht, de wolken die voorbij drijven, naar de zon, de maan en de sterren… zenden en ontvangen via de kristallen, kristallen die zich zelfs in ons hoofd in de epifyse ofwel de pijnappelklier bevinden. Tijdreizen, andere planeten, een andere maan, een andere zon. Vul al jouw cellen, jouw DNA tot op het atoomniveau met deze kennis en misschien in een volgend leven… Wauw, wij zijn tijdreizigers, de ware kosmonauten en de aarde het ruimteschip. De kristallen, de communicatie en het stof de eeuwige flow die ons verbindt. Plant, mens of dier? Hmm, het water wil terug naar de zee, de zuurstof terug naar de lucht, het zout terug naar de kristallen en de voeding terug naar de bodem… zie alles als een magneet. Soort zoekt soort, soortelijk gewicht en zelfs de trilling van gelijkgestemden. Plant, mens of dier? Graag kom ik terug als zwaluw, maar de kosmos bepaalt misschien wel gewoon weer als mens. Dan maar Piet als een Italiaan… lekker onder de zon.

.

Piet Grasspriet @PGrasspriet  3 aug. 2022

Ik sprak zojuist met een wakkere Italiaan aan het zwembad hier op Sardinië, we hadden het in het Engels en Italiaans over de blue zones, leylijnen, megalithische bouwwerken en waarom het eiland zo’n positieve energie heeft. “Goditi il momento”, zei hij, ofwel… “Geniet van het moment!”

.

Het zout, suiker, kalk, magnesium of wat dan ook, uitkristalliseren noemen we dat. Zelfs die diamant diep onder de grond, Moeder Aarde geeft het soms prijs, het heeft zich tijdelijk afgescheiden van de rest, is overgegaan tot een kristal om zelfs daarna weer tot verval over te gaan. Alles wil terug naar zijn gelijke weet je nog, zelfs wij gelijkgestemden… wij resoneren met elkaar. Niets is definitief en alles dient de dans van de planeten, de organen van een levend wezen… de kosmos. De knisperende distels op de wind, de korenbloemen met haar magische vorm. De Schumannresonantie, die de hartslag van de aarde is. De frequentie over en weer, de kosmos die zendt en ontvangt vanuit de helixbanen. Dit proces kunnen doorgronden en begrijpen, hoe tijdelijk wij in dit lichaam zijn en met dit voertuig mogen reizen…. Tsss… de deuren van het ruimteschip gaan weer open, je stapt weer op of je stapt weer uit, de kringloop van het universum is slechts een deel van onze reis. Een graszaadje valt op de aarde… en een nieuwe reis begint!

Geniet van dit moment, het gras wint!

.