Vorming, geheugen, herkenning, signalen, boodschappen, opbouw, groei, voortplanting, heling, geneeskracht, voeding, energie, afbraak… Alles heeft met elkaar te maken. Alles, werkelijk alles en iedereen, niks en niemand kan zonder het ander bestaan! De matrix van het universum is niet te evenaren en zij sijpelt dwars door elke porie van Moeder Aarde heen. Via het bloed, het water en de olie gevormd om zo de juiste waarden te kunnen bepalen of simpelweg af te kunnen geven. Wie, wat en waar is het spel van vraag en antwoord in het kosmische geheel.

Het vormt de kristallen dwars door een steen, dwars door het lichaam en tot in de diepste aardlagen die mogelijk zijn. De immense druk creëert de vorming en de glans der kristallen om zo keer op keer een nieuwe start mogelijk te kunnen maken. De geboorte van een kristal, de opname van een kristal, tijdloos worden zij geladen met energieën, boodschappen, voeding en signalen, zij geven en nemen als het plasma daar om vraagt. Het is het voortbestaan van de kristallen door opbouw en afbraak keer op keer, de signalen zelfs vooruit vastgelegd tot in de hardste steen. Veilig en wachtend op de juiste periode, zelfs voor de mens is het begrip ‘honderdduizenden jaren’ slechts een zucht als het gaat om kosmische afstanden.

Lichtjaren, afstanden, trilling, kristallen, stof en al dat is, het vult het plasma en de kosmos laat via de hartslag van de aarde -de Schumannresonantie- de flow van haar eeuwige communicatie tussen het hier en daar rustig golven. Het activeert het bewustzijn van het atoom als het zo ver is. Als een magneet werken zij bij de juiste herkenning, de juiste trilling en frequentie. Het geheugen DNA tot in de kern van het atoom meegegeven en bij de juiste codetaal zegt het “Klik”, het kleeft aan en de vorming van iets of iemand kreeg hier zojuist het allereerste signaal. Het licht, terug naar de zon, de lucht terug via de ademhaling van het gras, de voeding als de brandstof voor energie, het water terug naar de zee en noem alles verder maar op. De kringloop is als een constante verversing, de lemniscaat van oneindigheid, geen begin, geen einde en toch telkens een nieuwe start. Als een embryo in het plasma van de oersoep, veilig en van de juiste bouwstenen voorzien… nu nog verbonden met de navelstreng tot het moment is aangebroken om los te gaan. De atomen in het plasma van paars en groen, zij starten reeds de allereerste hartslag op toen de optelsom was gemaakt. De optelsom van nu is het volmaakt en vanaf hier zal je straks draadloos verder gaan.

De oersoep van het universum, dat niet veel anders is dan het vruchtwater waarin het aardse embryo tot leven kan komen. Alles is één, wij die natuur zijn en de som van de kosmos die ons tijdelijk in dit lichaam bracht, er volgen er nog velen. Zie het universum als een levend wezen, met haar planeten als zijnde haar organen… de zon het hart, de maan het water, Venus de vrouw en Mars de man. Mercurius het schild als de huid die beschermt tegen de zon, iedere planeet met haar eigen functie om zo samen te kunnen bestaan. Denk groot, begin klein en zie hoe krachtig het menselijk brein kan zijn. Denken zonder grenzen, zonder belemmering, tijd, regels wetten en gelden, wie de kosmos kan doorgronden is vrij voordat hij sterft, echt vrij, zonder de menselijk opgelegde beslommeringen.

Piet Grasspriet @PGrasspriet  23 jul. 2024

Een kernreactor in de lucht, we noemen het de zon. Een magneet voor eb en vloed, we noemen het de maan. De koude van Mars die vecht tegen de hitte van Venus en daarmee de aarde verzekert van de juiste waarde. Water en vuur, licht en lucht, bodem en voeding. Een droom die werkelijkheid is.

Het universum ververst zichzelf keer op keer door de geboorte van plant mens of dier hier op aarde, als slechts een benodigde schakel om zelfs op lichtjaren afstand nieuwe planeten te kunnen doen ontwaken. Sterren die doven en sterren die verschijnen of zullen het toch de sterrenpoorten blijken te zijn, zodat de kristallen hun werk kunnen doen op voor ons onoverbrugbare afstanden. De kristallen op aarde, de kristallen in ons, de kristallen op verre planeten en de kristallen in onbekende melkwegstelsels. Allen hun eigen trilling, frequentie, boodschap en functie. De hartslag van de aarde, de hartslag van het universum, de hartslag van al dat leeft en zelfs de hartslag van alles wat is geweest.

Ziel, geest en zaligheid -een paarse gloed daalt op ons neer- zelfs die worden weer gevangen in het plasma en weten zo dwars door de zeven sferen heen onze verre voorvaderen terug te laten keren. De kern van de aarde gevuld met plasma, de zon gevuld met plasma, de lucht gevuld met plasma, het bloed dat een plasma is… plasma is de sleutel van het universele succes. Het plasma dat kan communiceren op basis van trilling en frequentie met het stof en de kristallen. Welke stappen doorliepen al jouw atomen voordat er sprake was van vermenigvuldiging, vermenigvuldiging mogelijk gemaakt door de kosmische kringloop en wie of wat zijn die atomen allemaal al geweest? Wanneer in het plasma stonden alle seinen op groen om zo de creatie het startschot te kunnen geven? Alles waaruit jij werd opgebouwd in bruikleen tijdens deze fase van deze belichaming, afkomstig uit de kringloop, het eeuwige gesloten systeem. Niks gaat verloren, alles heeft een begin, een eind, een nieuwe start en zie, nooit bestaat niet in de creatie van oneindigheid.

De stand der planeten die bepalen welk seizoen er op aarde dient aan te breken. De seizoenen die creëren vanuit het niets met de pijlers van het gras… het licht, de lucht, de bodem, de voeding, het water en de temperatuur, met het gras als graadmeter en basis voor al dat leeft. Zelfs een steen werd ooit gevormd uit levend materiaal, de dood is een illusie… de aarde als organisme in het lichaam dat universum heet, Moeder Aarde…  zelfs zij is maar een cel, een onderdeeltje, een miljardste deel in het oneindige heelal. De planeten, geruisloos, met onmeetbare snelheden bewandelen zij hun pad in ellipsvormige banen, om zo het aantrekken en afstoten van het plasma te kunnen waarborgen. Prograde of retrograde ofwel, tegen de klok in of juist met de klok mee. Gekanteld of enigszins uit het lood, zwaartekracht of zweven, magie of toch gewoon de som van het universum… zo groots en toch als zandkorrels in de woestijn. Het stof daalt neer in het plasma, het noorderlicht verschijnt. Ik ben jou, jij bent mij, samen zijn we wij. Sluit je ogen en voel hen -onze voorvaderen- als een paarse gloed door je hoofd heen gaan.

Zelfhelend, zelfvoedend, zelfvoorzienend, zonder denken, zonder belangen, zonder ik, maar het stromen van de kosmos voelen door het lichaam. Wij, die onderdeel zijn van de kosmische eenheid, de kosmos die onze lichamen gebruikt als tijdelijke opslag en herlaad en laat herleven hoe tof is dat! Grootser dan dit bestaat niet, ieder mens is uitverkoren in dit tijdelijke lichaam en het paradijs hier op aarde is waar wij ons in mogen begeven. Eventjes aarden, adem in en adem uit… herfst, winter, lente en zomer is hoe de kringloop werkt. Klimaat als uitkomst én resultaat van de buitenaardse invloeden, de rest is slechts weer, een menselijke maat om verdeel en heers te kunnen voeden.  

• We maaien het Gras keer op keer, een groeikracht, een spirit, een magie… het leven is ons gegeven, dus leef het!
• Wees blij met jouw footprint, de koolstof die jij Moeder Aarde schenkt… zij creëert daarmee weer nieuw leven om het zo door te kunnen geven.
• Hij die niet in het voetspoor treedt van Charles Darwin, niet in die van Louis Pasteur en ook niet in die van Neil Armstrong op de maan… hij die zelf na blijft denken, die is pas echt vrij om overal te kunnen gaan.

LEEF JE LEVEN

Piet Grasspriet @PGrasspriet  14 sept. 2024

De kristallen in de aarde, de kristallen in het zand, de kristallen in de stenen, in ons lijf en de kristallen in de planeten om ons heen… trilling en frequentie, plasma en atomen, stof en communicatie, de sleutel naar een hoger bewustzijn.