Deze keer een minder lang blog, maar zeker de moeite waard. Halverwege de bijgevoegde podcast steekt Piet zijn kop ineens op. Even ademhalen, even een stapje terug, waar staan we en drijven we niet te ver af van de natuur.

Boven het maaiveld uitsteken is Piet niet vreemd, maar het liefst doet hij dat achter de schermen, midden in de natuur is zijn ware plek! Maar… de kosmos beslist anders, deze boodschap is te belangrijk en dient te worden verteld. De boodschap van het gras, terug naar de natuur, a way of life en te belangrijk om niet je best voor te doen.

Gras, samen zijn we sterk, samen maken we het verschil, niet wijzen naar een ander maar kijken naar jezelf. Wat kun je zelf doen en kijk eens naar wie je echt in de spiegel ziet. Het gras, het is er in duizenden soorten, tientallen kleuren, talloze verschijningen en toch vallen ze steeds op elkaar terug. De koning zij ooit: “Niet wegkijken, niet apart zetten en niet normaal maken wat niet normaal is”. En al meende hij er geen snars van, het is de frequentie van het gras; helen en genezen, gezond en sterk. Samen… ook al is iedereen anders, dat is namelijk juist wat de kosmos wil. Vele verschillen soorten en maten, geen eenheidsworst maar een gemêleerde samenleving. De een goed in dit, de ander goed in dat en samen een vuist, een front tegen de dictatoriale macht.

De apex van het gras, het groeipunt dat per soort verschilt. Maai je tot onder dit punt dan zal het in zijn geheel verdwijnen en een andere soort zal zijn plekje dan overnemen. Zo ook met te nat of te droog, te licht of te donker, voor elke habitat een nieuwe oplossing en ooit komt er weer een andere periode of een andere samenstelling voorbij en herleeft de soort alsof zij nooit is weggeweest. Is de grond wat hard, dan breekt het Pitriet het weer luchtig en los. Is het water vervuild, dan zuivert het Riet dat met haar meterslange wortels met het grootste gemak. Te zout of stuifduinen, het Helmgras weet raadt en zo kunnen we nog wel eventjes doorgaan. Het gras wint altijd. Te zuur, te veel kalk, te schraal of te vet… met een palet aan mogelijkheden weet de kosmos zich telkens weer te redden. De creativiteit bij de mens, niet te vangen, niet te knechten, niet te doorgronden en soms tegen zijn wil toch plots ineens links of rechtsaf, noem het intuïtief. Het brein is ondoorgrondelijk en de kosmos die daar haar rol in speelt. De donker dagen, weken, maanden en jaren tijdens de perfect georkestreerde plandemie, corona werd op ons losgelaten, een nieuwe troefkaart uit het kaartspel van de macht. We kwamen samen op stoffige zolders, aan de keukentafels, op industrieterreinen, sompige kelders, of waar dan ook. Zonder de mobieltjes, met wat oorlogsverlichting, een kaarsje en met de gordijnen dicht. Een ruige periode brak aan, de ontmenselijking van het individu, de jacht naar de ziel via het transhumanisme, het is een duivels plan. Wat moesten we doen en hoe konden we met elkaar verbinden om zo een front te kunnen vormen? Het van binnenuit uithollen en hé… daar is het gras goed in, speel gewoon je eigen rol en blijf dicht bij je natuur. Wie doet waar hij of zij goed in is, die maakt het wezenlijke verschil. Wij ontmoetten duizenden mooie mensen in binnen en buitenland tijdens deze onwerkelijke periode en uiteraard had en heeft iedereen zo zijn eigen vraagtekens. Maar één ding is zeker, we zullen ons nooit laten onderdrukken.

Hoe toepasselijk dat het gras ondergronds ging en in het hol van de leeuw belandde midden in Amsterdam. In een kelder genaamd Six Feet Under kwamen ook wij samen en er werden wat plannen gesmeed. Hoe leuk en bijzonder, het voelt als de soldaat van oranje om van daaruit een nieuwe podcast op te nemen om zo de boodschap te blijven verspreiden. De juiste plek, de juiste locatie, de juist vibe en de juiste energie, blijven verbinden en niet verslapen, hou die focus op jouw juiste energie.

Enjoy the show, geloof in jouw pad, lach het uit en loop met je borst vooruit. We buigen wel, maar we breken niet en het gras zal ons allen leiden… leiden naar wat er echt toe doet. Gezondheid en geluk en de rest is ruis, het ruisen van de wind door het lange gras.

Piet Grasspriet @PGrasspriet 10 nov. 2024

Wie het bewustzijn zoekt in zichzelf, vind de sleutel van geluk

Iedereen is anders, iedereen draagt zijn of haar steentje bij, als we allemaal doen wat ons hart ons ingeeft dan zijn we al halverwege of zelfs al daar voorbij. Lang leve de creatieve mens, het volk ontwaakt… de machtselite startte het verkeerde vuurtje en de geest is nu uit de fles. Het opende de ogen bij velen en de betovering begint haar werking stukje bij beetje te verliezen. De elite bevindt zich in een zandloper en korrel voor korrel beginnen zij onder te lopen en graven hun eigen graf. De leugens kunnen het daglicht niet meer verdragen, er komen bewustere tijden aan, en wij… wij die daaraan hebben bijgedragen. De zon verschijnt, het ijs verdwijnt en de kristallen zenden en ontvangen momenteel de juiste frequentie in de periode van de Waterman. Wees trots op wie jij bent, kijk nogmaals in de spiegel in de ogen van de ziel… “Hé jij! Je bent een mooi mens”.

Volg de link om de podcast te bekijken:

De Poppencast Podcast #196 Six Feet Under met Erick Overveen

Let op! Mijn blogs zijn geschreven vanuit een persoonlijke visie.