Het is inmiddels het vijfde jaar na de corona plandemie en wat hebben we een poppenkastvoorstelling gezien, beleefd en meegemaakt. En nog… de tsunami van waanzin is nog lang niet voorbij. Vrienden werden vreemden en vreemden werden vrienden in het spel waar wij ons middenin bevinden. Verdeel en heers is het programma van de kasteelheren, de waanzinnige die als poppenspelers de touwtjes in handen hebben, om zodoende de narcistische, politieke en zelfingenomen leiders op hun wenken te kunnen bedienen. Overtuigt van hun eigen kunnen en gelijk -wat zijn ze belangrijk- worden zij op een voetstuk gezet. Dagelijks kijken ze vol bewondering naar hun eigen afbeeldingen in de kranten en op tv en voelen zich verheven boven het klootjesvolk. Net als de betoverende heks in Assepoester met “Spiegeltje, spiegeltje aan de wand”, maar nu met “Wie is de belangrijkste van het land”.

Uiteraard wordt de hoogmoed goed betaald en van allerlei prachtige secundaire arbeidsvoorwaarden voorzien… gelokt, gekocht en gehypnotiseerd door de schijnbare macht, de weelde en het geld. Het is een simpel trucje waar de zwakke mens iedere keer voor valt. Telkens wordt een nieuwe troefkaart getrokken in het draaiboek van de macht, een draaiboek dat zich keer op keer herhaalt, eeuw na eeuw. Een kaartspel zelfs voorzien van jokers bij paniek of -als men de macht dreigt te verliezen- wat afleiding met sport en spel, seksuele schandalen of kindermisbruik, angst en paniek, oorlog, moord en doodslag en uiteraard, de wereld die vergaat omdat de hardwerkende mens het klimaat ondermijnt. Alles werd en wordt uit de kast getrokken, cart blanche hebben zij, geld speelt geen enkele rol. Alles wordt gefinancierd met belastinggelden die telkens weer worden weg geroomd bij het volk om deze kringloop te kunnen financieren. Zelfs een heuse Prinsjesdag met paarden, toeters en bellen, pracht en praal, het volgzame volk zwaait, zingt en juicht het koningspaar zelfs uit volle borst toe. Eerst nog met een Gouden koets en als de magie wat achterhaald blijkt, wordt het ingezet als een kaart van schaamte. Het volk moet zich gaan schamen om zwart en wit, de kaart van discriminatie wordt op tafel gegooid. Ga je schamen, want slavernijverleden… En ja, ze spelen het spelletje goed. Aan het einde van deze voorstelling is het dan tijd voor het zogeheten koffertje, de miljoenennota wordt van stal gehaald. Dat het inmiddels een miljardennota is geworden lijkt niemand te verbazen en met veel bombarie presenteert men lachend de accijnsverhogingen, de onherroepelijke bezuinigingen, het schuiven, beknibbelen en de broekriem wordt weer aangehaald. “Zeven magere en zeven vette jaren”, of “Eerst het zuur en dan het zoet”, zijn de termen die men gebruikt. Want “We hebben het toch goed” en “Alles is perspectief” wordt er luidkeels gezegd. Laat het volk telkens tegen elkaar strijden om hun gelijk met verschillende belangen en voilà… het resultaat is wij tegen zij, terwijl op de achtergrond allerlei plannen worden uitgevoerd. Het herverdelen van de rijkdommen over een kleine groep elite is hoe men het volk telkens weer knecht en zelfs van de aardbodem kan laten verdwijnen… of heb jij soms ooit een zinvolle oorlog meegemaakt?

Met de volledige MSM in hun bezit, storten ze eenvoudig de psychologische oorlogsvoering over ons uit met woord en beeldspraak. Van arm tot arm en van deur tot deur waren de uitspraken om angst in te kunnen boezemen en inmiddels moeten de complotdenkers van hun waanideeën afgeholpen worden alsof zij geestesziek zijn… en inderdaad, daar gaan we weer. Polarisatie, de omgekeerde waarheid wereld, wij versus zij, het is constant haat zaaien wat men doet. Financier de politiek zowel links als rechts, flikker een bot in het midden en kijk wat het allemaal weer teweegbrengt… de absolute macht lacht zich een scheur in hun broek. Maar goed, de zelfdenkende mens, de vrijdenkers, de Don Quichots van de samenleving… dat zijn wij, zwaar onderschat en wat een kracht bezitten wij. Vochten we eerst nog wat twijfelachtig en alleen, de verbindingen die ontstaan zijn, zijn zo sterk als uitgekristalliseerde kristallen. Kristallen de met elkaar resoneren door trilling en de juiste frequentie, met liefde, licht en vrijheid, die in hun wereld ongewoon is. De digitalisering die zij zo aanbidden, de artificiële intelligentie en het alziende oog, de controle maatschappij, zij onderschatten de creativiteit van de wakkere mens en de verbindingen werden gelegd. Op zolders, op industrieterreinen, in loodsen, schuren, kassen en zelfs aan de keukentafel, in het begin nog zonder telefoons en met de oorlogsverlichting aan. Niet vergeten hoor… de gordijnen dicht anders belden de buren misschien de politie, de overheid had zelfs kliklijnen beschikbaar gesteld om hun duistere plannen te kunnen uitvoeren. Avondklokken, afstand houden, mondkapjes, verkoop verboden en allerlei onzinnige maatregelen die het narratief vervolgens ook nog eens schouderophalend ging omarmen. Zeer ongewenst voelde deze samenleving voor ons aan, waarin een groen vinkje ineens het bewijs van deugen moest voorstellen. Wie afweek van dit plan werd direct betiteld met de term wappie, ontkenner of gevaarlijke terrorist… “Rug recht en bekijken jullie het maar”, is ons antwoord tot op de dag van vandaag! Een QR-code was inmiddels het nieuwe normaal geworden, de code om aan een ziekelijke matrix deel te mogen nemen. Een QR-code om aan te kunnen tonen dat je voldeed aan de verwachtingen van de overheid of om “gezond” McDonalds in te kunnen gaan… Ja, ja, kijk nog eventjes in de spiegel als je daar aan mee hebt gedaan. Uitsluiting van volwassen, oké dat was soms zwaar, maar het ontnemen van de vrijheid van ons kinderen vergeef ik nooit. Familie en vrienden die zelf de QR-codes van elkaar gingen controleren om zo kinderen uit te kunnen sluiten van sport, spel, zwemles, verjaardagsfeestje en zelfs scholing. Boos maakte het mij, maar meer vastberaden dan ooit. Ik ben natuur, ik leef natuur, ik aanbid natuur en het gras wijst mij altijd de weg. Het gras dat mijn grote inspiratiebron is en blijft en waarmee ik de afgelopen jaren duizenden mensen heb mogen verbinden met elkaar. In dorpen en steden, in het binnen en buitenland, Piet Grasspriet boog op de wind, sprak zich uit en brak niet. Wat vonden we een steun en troost bij elkaar, elkaar inspireren, aanhoren, dingen delen, uitwisselen en wauw deze richting bevalt mij wel. Het Gras als metafoor, als mentor, voorbeeld en een kosmische kracht die nimmer te stoppen is. Leef als het Gras geeft ons de kracht om vol overtuiging en vertrouwen op ons ingeslagen pad door te gaan. Adem in en adem uit, uiteindelijk ontaarden hun plannen telkens weer in een deceptie en gooien zij keer op keer hun eigen ramen in. Terug naar de natuur is een trend die niet meer te stoppen is. Wakker wordt de mens, ontwaakt uit de betuttelende betovering waarin zij verkeerde, de geest is uit de fles en dankbaarheid is wat ons nu gaat overkomen. De overvloed in de natuur, de kringloop gestuurd vanuit de kosmos telkens weer. De natuur als de ware voeding van signalen, heling en voedingsstoffen… niks alternatief, de wereld van de chemie is alternatief vergeleken met de kosmische communicatie in alles om ons heen. Bedankt overheid en zelfs de politiek, bedankt vanuit de grond van mijn hart… het is een startschot van een nieuw tijdperk. 

De Vleugeltjesbloem heeft net als wij wel eens een steuntje in de rug nodig, een schouderklopje, een zetje in de juiste weg en een aansporing van “Je kan het”. Zonder het Gras maakt dit plantje -net als de mens- geen schijn van kans en zij gebruikt letterlijk de grassprietjes om overeind te kunnen blijven. Het Gras dat ook ons de afgelopen jaren keer op keer heeft doen verwonderen. Ze oogt wat als de Wikke, maar dan zonder de hechtdraden, en met haar wat grotere verder uit elkaar staande, lange, ovale blaadjes en slappe steel zie je haar verschijnen op berghellingen in het roze of paars, afhankelijk van de grondslag. De vrolijke kleurtjes tussen het Gras op de berghellingen in de zomer. Als een Kameleon die de signalen opvangt, ontvangt, vertaalt en de juiste kleur aanneemt, leunt zij tegen het Gras om overeind te kunnen blijven en uiteraard houdt zij van wat ruige, ongemaaide terreinen. Het Gras fluistert in haar oor “Je kan het, laat zien wat je waard bent”. Een mooie boodschap, zo ook voor ons en laten we elkaar toefluisteren waar wij allemaal goed in zijn om zo samen sterker door het leven te kunnen gaan. De voeding, de geneeskracht, de heling en spirituele boodschap… samen maken we er een mooiere wereld van. De vleugeltjesbloem is in ieder geval overtuigd van haar bestaan en man wat een kracht heeft zij. Vitaminen, mineralen, geneeskracht… en haar spirituele betekenis, samen zijn we sterk. Bij nierkwalen, diarree, longproblemen, pijn en ontstekingen en zelfs bij mentale problemen. De bladeren in theeën, salades en soepen… iets bitter maar wat geeft dat. Op schrale bodems, in het duingebied, ruige, arme en ongemaaide graslanden. Slecht 5 tot 30 centimeter hoog, paars/blauw of roze/rood afhankelijk van welke voedingsstoffen de bodem haar schenkt.

Bittere planten stimuleren meestal de eetlust en zo ook deze, de verbeterende werking van de gal helpt de spijsvertering doordat de lever beter haar werk kan doen. Wauw… en telkens weer die communicatie van alle organen in ons lijf om er het beste uit te kunnen halen telkens weer. Dankbaarheid voor de natuur waar wij gewoon een onderdeel van mogen zijn laat het geluk door ons bloed stromen… voel het, ervaar het en weet dat de natuur altijd de ware weg is. De wortel geoogst in mei voor medicinaal gebruik, drogen en vermalen tot poeder, door de honing, yoghurt, sauzen of dranken, tevens als tinctuur te gebruiken. Bij darmproblemen, nierziekten, vastzittend slijm, pijn en ontstekingen, zelfs de wetenschap knikt ja. Het poeder stimuleert de nieren enorm, hoe beter de nieren werken, des te sneller gifstoffen het lichaam kunnen verlaten en niet opgeslagen worden in vochtophoping en oedeem. De wetenschap publiceerde in het verleden zelfs wel eens voorzichtig een artikel dat deze plant stoffen bevat die kankersoorten kunnen bestrijden terwijl de reguliere geneesmiddelen daarin falen. De werking tegen de vrije radicalen met behulp van antioxidanten is sowieso een aanrader voor ieder levend wezen. Minder suiker aub is een ware zegen voor jouw voertuig.    

Piet Grasspriet @PGrasspriet  10 aug. 2024

Zojuist spotte ik hier op de berghelling onze kleuren en dat kan geen toeval zijn… Paars en groen, de Vleugeltjesbloem. Voedsel en spiritualiteit ineen!

Let op! Mijn blogs zijn geschreven vanuit een persoonlijke visie.