Zo werkt de kosmos, het is de lemniscaat zonder begin en zonder einde. De kristal bouwt op en begint te stralen, met het zenden en ontvangen en met het voeden en helen, wordt zij dof en verliest zij wederom haar glans… en toch, toch deed zij alles wat nodig is. Tijdloos, geruisloos en met het vermogen om te kunnen kijken in het verleden, het heden en zelfs vooruit in de verre toekomst. De diamantenkristallen van vandaag is de communicatie van morgen en zelfs over honderdduizenden jaren, ook zij zal ooit terugvloeien om de kringloop te kunnen continueren. Geen rondjes maar sierlijke achtjes draait zij, geen duel maar een duet, een dans, want de achtbaan van het leven moet worden voorzien. De mens als een belangrijke schakel, die de beweging van de atomen deels mogelijk maakt door de reuring die zij veroorzaakt en het stof daardoor doet opwaaien. Onze footprint is juist gewenst zolang we maar heilzaam, dankbaar en met respect met Moeder Aarde omgaan. De mens als wandelende voorraadkastjes van het heelal, zij komt je halen indien jouw atomen weer ergens anders benodigd zijn. De atomen van ons tijdelijke voertuig worden weer opgeëist en het leven krijgt weer een gloednieuw voertuig. Wie weet kom je de volgende keer terug als man of juist toch als vrouw, wie zal het zeggen, jouw pad is waar het om draait.

Als er duizenden kruiden zijn die de bodem kunnen helen, als er duizenden kruiden zijn die het lichaam kunnen helen, als er duizenden kruiden zijn die het antwoord zijn op duizenden problemen die eigenlijk geen problemen zijn… Vraag en antwoord is hoe de kosmos werkt en zullen wij dat nu ook eens toe gaan passen. Het dierenrijk dat bij ziekte spontaan bepaalde kruiden gaat eten zonder dat hen dat is verteld. Planten die elkaar versterken en kunnen communiceren via geuren, kleuren en werkzame stoffen. Wie, wat en waar is benodigd op wel moment, zodat het heelt, geneest, voedt en ondersteunt. Waarom het ene jaar dit en het andere jaar dat en ook nog eens verschillend per grondslag, gebied of streek? Wat heeft de kosmos ons hier te vertellen en waarom valt het zelfs gezond en sterk aan op zijn of haar hoogtepunt? Waarom groeit juist nu een bepaalde plant om jou heen en wijst het soms op een bepaalt probleem of stuurt het ons een bepaalde richting in?

De bodem in balans, de kruiden repareren haar met het grootste gemak, te zout, te zuur, te hard, te droog, te arm, te schraal of wat dan ook. De biodiversiteit aan kruiden is op dat gebied de ware geneesheer, het heelt, herstelt en maakt het opnieuw gereed. Niks alternatief, de kosmos is de creator van al dat is met de dierenriem als haar kompas. De klok zonder wijzers, een instrument van magie met de planeten als richtingaanwijzers en het plasma als de hoeder van alle atomen. De trilling en frequentie heelt, voedt en verbindt, zodat een nieuwe reis weer geboren wordt. Het helen van de aarde, de bodem waarop wij ons bewegen… exact hetzelfde vertelt het ons zonder woorden om alle belichamingen die er op aarde bestaan, te helen, te genezen, te voeden en ondersteunen voor de juiste balans, de balans van homeostase.

Toeval bestaat niet, wees onderzoekend, nieuwsgierig, eigenwijs en probeer de kruiden te begrijpen en lees het gras. Zelfs gezond en sterk zal de kosmos van tijd tot tijd met virussen, bacteriën, schimmels of tekorten doen belagen, belagen om het zo te kunnen triggeren, activeren en wakker te schudden. Het zwakke moet eruit, gezond en sterk is haar frequentie.  Korstmossen en schimmels zijn de verbindende factor tussen hemel en aarde en de blogs gaven jou reeds de informatie om de kosmos te kunnen doorgronden… alles en iedereen is onderweg. Gezond en sterk is wat de kosmos wil en zo niet dan knaagt de kringloop het wederom terug naar één, één enkele atoom. Alle atomen keren na een periode van leven terug via de zeven sferen, terug de zevende hemel in, om daar opnieuw te kunnen worden geladen. Zij keren terug op aarde en vormen een nieuwe belichaming, de belichaming die op dat moment gewenst is. Wie was ik ooit en wie zal ik ooit nog zijn… Als Coen hier mogen rondhuppelen bevalt mij wel, dus laat mij maar lekker Piet zijn. Eén atoom in het plasma van het universum, het zwemt en golft als een zaadcel op zoek naar de eicel en pats… wederom een nieuw begin. Een nieuwe reis van opbouw en afbraak en de afbraak die wederom opbouw is, zo simpel werkt de kringloop. Stilstand is achteruitgang, zo test de kosmos hoe gezond en sterk iets nog is. Is het nog de moeite waard of zijn de atomen alweer benodigd op een andere plek of in een andere belichaming. Dit tijdelijke voertuig opgebouwd uit duizenden mineralen en miljoenen atomen, in bruikleen tijdens deze periode van het zijn… het leven zoals wij het kennen.

Piet Grasspriet @PGrasspriet  5 jul. 2024

De kristallen in de aarde, de kristallen in het zand, de kristallen in de stenen, in ons lijf en in de planeten die cirkelen in het heelal en om ons heen… trilling en frequentie is de communicatie en de sleutel naar een hoger bewustzijn.

Jullie weten inmiddels dat tijd niet bestaat en dat het meegegeven bewustzijn via het geheugen DNA in de atomen ons de sleutel naar eeuwig leven biedt. Duizenden processen, miljoenen seinen, trilling en frequentie, alles is in beweging… op de achtergrond, vaak een onzichtbaar proces, de vorming en opname van de kristallen. Het netwerk van de kosmos is het lichaam waarin wij wonen… het bevat planeten, hemellichamen, sterren, nevels en supernova’s et cetera die golven en glinsteren in het plasma van creatie. Zij vormt hiermee een reusachtige groeikristal dat communiceert met Moeder Natuur, de natuur waar wij slechts een onderdeel van zijn. Zie ons brein als het zojuist hierboven omschreven plasma, dit golft eveneens met berichten en seinen, gedachten of aanwijzingen. Een snelweg, een melkwegstelsel in ons hoofd, met allerlei flitsen van berichtgeving en nooit staat het brein stil. Te warm, te koud, te moe of toch een beetje trek weet je nog… luister naar je lichaam en onbewust verschoof jij zojuist je voet of knipperde met een ooglid. 

Het golvende plasma in het universum, het golvende bloed ofwel plasma in ons lijf, de golvende oceanen als het zoute plasma dat de zoete aarde voedt. Het plasma van Moeder Aarde, het magma en de olie als het plasma van de vrije energie. Zij die geeft en neemt als zij daar zin in heeft. Ons brein als een plasma, een universum op zich, laat het ons weer verbinden met dat wat er echt toe doet.

Piet Grasspriet @PGrasspriet  29 okt. 2024

Het universum, het lichaam waarin wij wonen… zij bevat zoveel planeten, hemellichamen, sterren, nevels en supernova’s tegelijk. Zij glinsteren in het plasma van creatie als één groot kristal, één lichaam, een lichaam net als dat van ons. Ons bloed en brein dat golft als het plasma in het universum.

Let op! Mijn blogs zijn geschreven vanuit een persoonlijke visie.